Pasifteyim

Her şeyi bırakıyorum. Çaba göstermeyi, aramayı, oldurmaya çalışmayı. Her şeyi kendi doğal akışına bırakıyorum.  Taşınma, ilişki her ne ise. İçime dönüyorum. Kendimi dinliyorum. Her şey olacağına varacak. İsteyen gelir, konuşur, oldurur. Doğru zamansa istediğim evi de bulmam için hayat beni yönlendirir. Çok güzel giden şeylerin son anda güzellikten çıkıp olumsuza dönmesinin muhakkak bir sebebi var henüz bilmediğim. Evet, odaklanmıştım; tertemiz bir hayata başlamak, yeni heyecan, yeni ortam, yeni ruh hali belki bana çok iyi gelecek diyordum. Ancak elimden bir şey gelmediğinde, kendimi yıpratmak yerine dinginliği tercih ediyorum. Umarım bu süre çok uzun sürmez. Aslında bana iyi gelen bir kişi var, eminim o gelse çok daha güzel olacak. Ama bu düzensizlikte ben kendimi toplayamıyorsam ondan da yaşadığı bu düzensizliği içinde bunu beklemem adil olmaz diyerek sessiz kalıyorum. Umuyorum bu olgunluğum isteksizlik olarak algılanmıyordur. Umuyorum hissettiğim bu yoğun duygu ve enerji ona uzakta da olsa ulaşıyordur. O da hissediyordur aynı şefkati ve güveni. Hayat, bildiğin gibi gel şimdi. Ben devreden çıkıyorum, kenara çekiliyorum.